اغلب استراتژی‌هایی که معامله‌گران با آن‌ها کار می‌کنند یا در سیستم‌های گوناگون تحلیل تکنیکال از آن‌ها استفاده می‌کنند، زمانی صورت می‌گیرد که قیمت شکل گرفته و خرید و فروش توسط معامله‌گران دیگر انجام شده است. یکی از این استراتژی‌ها پرایس اکشن نام دارد. در حقیقت می‌توان گفت که این استراتژی‌ها پس از بسته‌شدن کندل‌ها و بررسی الگو‌ها و اندیکاتور‌های گوناگون، کارآمد هستند. معامله‌گران برای جلوگیری از ضرر و به‌دست‌آوردن سودِ بیشتر، از شیوه‌های گوناگونی نظیر ایچیموکو، نئوویو و هارمونیک کمک می‌گیرند. ولی مشکل اصلی در این است که استفاده از سیستم‌های گوناگون برای ترید، معامله‌گر را دچار سردرگمی می‌کند و شرایط استرس‌زایی را به وجود می‌آورد که در انتها منجر به تصمیمات هیجانی و نادرست و ضرر در معامله می‌شود. در چند سال گذشته، تحلیل‌گر‌های بسیاری در بازار‌های گوناگون مالی نظیر بازار سرمایه، بازار ارز، بازار تبادل ارزهای خارجی و ارز‌های دیجیتال تمامی روش‌های تحلیل‌های تکنیکال را بررسی و آزمون و خطا کرده‌اند. اگر از آن‌ها سوال کنید که در نهایت کدام شیوه را بیشتر از سایر شیوه‌ها مطمئن‌تر، سود‌ده‌تر و جذاب‌تر می‌دانند، بی‌شک آن‌ها به شما شیوه‌ی پرایس اکشن را پیشنهاد می‌کنند.